In het toenmalige Koninkrijk der Nederlanden in het huidige België heeft één van de beroemdste veldslagen ter wereld plaatsgevonden “De Slag bij Waterloo’. Deze veldslag vond plaats 18 juni 1815 en betekende het definitieve einde van Napoleon Bonaparte. De legers van Napoleon werden hier verslagen door Britse/Nederlandse, Hannoveraanse en Pruisische legers. In de nacht voorafgaande aan de veldslag had het er zo hard geregend dat de artillerie van Napoleon niet of nauwelijks verplaats kon worden, hierdoor konden hertog van Wellington en Pruisische generaal Blücher het opstormende leger van Napoleon beter tegenhouden. Toen uiteindelijk de artillerie op zijn plaats stond bleken de kanonskogels niet terug op te stuiteren van de drassige grond en hadden hierdoor veel minder effect. Hierna ging er van alles fout aan de kant van Napoleon zo viel de cavalerie te vroeg aan waardoor ze geen steun hadden van de infanterie en ze dus reddeloos verloren gingen. Uiteindelijk werden na zware gevechten in de straten van Plancenoit de Fransen verslagen en vluchtte Napoleon richting Parijs. Eenmaal hier aangekomen werd hij niet meer erkend als keizer en zou hij door de Engelsen naar het Britse eiland Sint-Helena worden gebracht waar hij zes jaar later in 1821 zou sterven. Er vielen tijdens de slag om Waterloo bijna 50.000 doden en gewonden.
De slag Bij Waterloo wordt nog ieder jaar nagespeeld door reënactors in correcte uniformen. Op de plaats waar de slag heeft plaatsgevonden is een grote kunstmatige heuvel gemaakt met daarop een gigantische bronzen leeuw. Boven op deze heuvel kun je het terrein zien waar de slag heeft plaatsgevonden. Het is alleen jammer dat voor het bouwen van deze heuvel het originele landschap dermate is aangetast dat veel van de oude details verloren zijn gegaan.
Maandelijks archief: november 2012
De man met de baard
Zo, met hun hand wrijvend aan hun kin, duiden de Cubanen de “grote leider” zelf aan. Er zijn maar weinig landen op de aarde waar één man zo lang zoveel invloed heeft kunnen uitoefenen op het volk en het land zelf. Tegenwoordig is Castro te oud en fragiel om nog te regeren en heeft zijn broer het stokje overgenomen. En hoewel er natuurlijk van alles gezegd kan worden over de mensenrechten en beleid van deze “man met de baard”, goed of slecht. Er valt niet te ontkennen dat veel van de toeristische plaatjes die wij kennen van het Cuba direct veroorzaakt worden door het communistische beleid van deze vijandelijke buur van de Verenigde Staten. Google Cuba op afbeeldingen en geheid dat je een flink aantal foto’s krijgt van prachtige oude auto’s. Direct gevolg van het verbod wat de Cubanen werd opgelegd om alleen nog maar auto’s van voor de coup te verkopen en onderhouden en het aanhoudende handelsembargo van de Amerikanen. Hoewel er in deze situatie langzaamaan verandering begint te komen. Toeristen eisen veilig vervoer en daarmee de komst van nieuwer model af. Eigenaar van de auto valt altijd af te lezen van het nummerbord. Geel is voor de Cubanen zelf en blauw voor de auto’s die zijn aangeschaft door de regering. Meestal om te worden verhuurd aan toeristen. Cuba is ook een land zonder veel hoogbouw. Grote hotelketens en megalomane kantoorgebouwen zul je hier niet aantreffen. Ook dit is uiteraard weer inherent aan het communistische regime. Tegenwoordig worden er wel meer van dit soort grotere hotels gebouwd. Grote hoeveelheden hoogbouw bij elkaar zul je echter niet zo heel veel treffen. De revolutie heeft ook de kunst danig beïnvloedt. Cuba had altijd al een grote invloed op de inspiratie van verschillende artiesten. Bizet met zijn Habanera, Guantanamera, zo’n beetje gecoverd door iedere zanger in de wereld, en uiteraard Hemingway met zijn “oude man en de zee”. Na de revolutie kreeg de kunst een extra dimensie met kunst die direct geïnspireerd werd door zowel verzet als propaganda voor het nieuwe regime. Fotografie en kunst werden een geliefd middel om de boodschap aan de man te brengen. Toen Castro aan de macht kwam kreeg kunst nog meer aandacht. Kunstenaars kregen meer vrijheid en hierdoor floreerde de kunst. Castro zelf liet enkele enorme muurschilderingen aanbrengen door Cuba.
Malta veiliger maar niet leuker
Malta een stuk veiliger maar niet leuker
Sinds 2011 zijn de oude gele stadbussen die sinds de jaren ’60 van de vorige eeuw het stadsbeeld van Malta bepalen van de straat gehaald en vervangen door nieuwe veilige met airco uitgeruste autobussen. Hiermee is één van de karakteristieke vervoersmiddelen van het land verloren gegaan. Het moet gezegd worden dat de nieuwe bussen een stuk veiliger zijn en dat de dienstregelingen nu ook zo zijn aangepast dat ze een stuk efficiënter zijn dan dat het hiervoor was. Zo rijden nu niet meer alle bussen het bijna hetzelfde rondje met als begin en vertrekpunt het busstation in Valletta. Er zijn nu directe verbindingen tussen enkele grotere plaatsen op het eiland en lijnbussen die de kuststreek afrijden. Met de vervanging van de bussen zijn ook de prijzen van het busvervoer fiks gestegen. Zo betaalde je eerst 50 cent voor een kaartje en nu 2,20 voor een kaartje dat 2 uur geldig is.
Het voornamelijk voor de toeristen een groot gemis dat de bejaarde gele autobussen van de straat gehaald zijn. Wie wil er nu niet in een te warme naar diesel stinkende bus zitten en dit is alleen maar als je geluk had anders moest je tussen de andere zwetende toeristen in het gangpad staan. Als je de laatste was die er bij kon mocht je op het trapje zitten bij de open deur.
De buschauffeurs hadden hier elk een eigen bus die ze versierden met verschillende Maria afbeeldingen en Rozenkransen. Met de rijstijl van de meeste buschauffeursop Malta was dit geen overbodige luxe.
Port
Eén van de bekendste exportproducten van Portugal is de versterkte wijnsoort Port. In Europa mag alleen de versterkte wijn uit Portugal deze naam dragen, voor de andere werelddelen gelden andere richtlijnen en kan port ook uit bijvoorbeeld Australië en Zuid-Afrika komen. Van oudsher komt de Port uit de stad Porto en zijn omgeving. De wijnranken staan hier op de oevers van de Dourovallei langs de rivier de Douro. De Dourovallei is hier op sommige plaatsen zo steil dat de wijnranken op speciale terrassen gebouwd zijn.
Op een enkele uitzondering na wordt alle port samengesteld uit de oogst van verschillende jaren om een perfecte blend te krijgen. Er zijn drie soorten rode port te verkrijgen, de Ruby, de Tawny en de Vintage port. Daarnaast is er een witte port die uitsluitend van witte druiven gemaakt wordt en sinds 2009 is de rosé port een officieel erkende portsoort.
Voor wie ooit een bezoek brengt aan de stad porto mag een bezoek aan een Porthuis niet overslaan. In de oude delen van de stad langs de rivier de Douro zijn er nog enkele authentieke porthuizen te vinden waar je rondgeleid word door de portkelders van het huis. Tijdens deze rondleiding mag je dan vaak enkele exclusieve portsoorten proeven. Vaak zijn deze rondleidingen helemaal gratis en in sommige gevallen betaal op zijn meest een paar euro.
Luxemburg fietsen
Waar een klein land groot in kan zijn.
In bijna geen enkele andere sport heeft Luxemburg door de jaren heen een grote betekenis kunnen spelen. Behalve in het wielrennen zo heeft het land een eigen World Toer ploeg en heeft het tot nu tot al vier tour de France winnaars voortgebracht. François Faber, Nicolas Frantz en Charly Gaul hebben allemaal al één of meerdere overwinningen op hun naam staan. Luxemburg heeft het met de gebroeders Schleck weer twee potentiële winnaars in huis. De Luxemburgers zijn net als de Belgen grote fans van het wielrennen. Ieder jaar wordt hier de ronde van Luxemburg georganiseerd. Dit is een meerdaagse wielerronde die ieder jaar over een vast parkoer verreden wordt.
Niet alleen het wielrennen is populair in Luxemburg, maar fietsen in het algemeen is een populair tijdverdrijf. Er zijn hier dan ook vele verschillende fietsroutes te rijden die allen goed bewegwijzerd staan en wilt u uw eigen route maken dan kan dat via het fietsroute netwerk dit heeft als voordeel dat u het zo zwaar kunt maken als dat u zelf wilt. Ook is het mogelijk om u door de trein af te laten zetten aan het begin van een route om vervolgens bewegwijzerd je weg te vinden naar het volgende station en daar de trein weer terug te nemen.
Vasco da Gama
Diplomatie valt niet te ontdekken.
Tegenwoordig doet men grote moeite om diplomatieke betrekkingen zo vreedzaam en begripvol mogelijk te maken. Respect, begrip, verdraagzaamheid zijn gevleugelde worden in de wereld van buitenlandse betrekkingen. Beatrix zal op staatsbezoek in Saudi Arabië niet aankomen met een paar lullige visserspetten. Hoe anders was dit in de 15e eeuw toen de Europeanen zich nog oppermachtig voelde, ver verheven boven alle volken, uitverkoren door god zelf. Toen de Portugese ontdekkingsreiziger Vasco Da Gama de kust van Afrika afvaarde op zoek naar Calicut in India was er weinig plaats voor diplomatie. Scheepjes die al verwelkomend de Portugezen te gemoed vaarden werden beloond met een gijzeling. De bemanning werd van boord gehaald, gevangen genomen en pas vrij gelaten als de eisen van de Portugese bemanning was ingewilligd. Domheid en onwetendheid waren troef in de expeditie van Vasco da Gama. Toen, eindelijk aangekomen in India, lokale inwoners de blanke mannen begroeten met de term “krisnhna , krishna”dachten de blanken dat ze voor christus werden gehouden. Het beeld van een hindoegod werd aangezien voor Maria en zo verbaasden de Portugezen zich over de aanwezigheid van het christendom in deze contreien. Hoewel bij Vasco Da Gama weinig diplomatie was te ontdekken, moest hij toch al zijn kunsten uit de kast trekken om uiteindelijk met specerijen in het schip weer terug te kunnen keren. De Arabische handelaren die over land al eeuwen lang het monopoly hadden op de specerijen handel van India zaten natuurlijk niet te wachten op leuk eigen initiatief van de Portugezen. Dit kon hen wel eens handel gaan kosten. En hoewel Vasco Da Gama de aanwezige leider het lullige bedankje van een berg visserspetten gaf kreeg hij het uiteindelijk toch voor elkaar met een schip vol specerijen terug te keren naar Portugal en zo de weg te openen voor de handel met Zuidoost Azië. En hoewel de Portugezen nog lang worstelden met het stichtten van kolonies in Azië, op de zee waren ze oppermachtig.
Ierse whiskey
Eén van de producten waar het land om bekend staat is zijn Whiskey, en ja dit is de juiste spelling voor de Whiskey uit Ierland. Whisky afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk en Canada wordt geschreven zonder de e. De Ierse whiskey staat bekend als bijzonder zachte whiskey. Dit komt hoofdzakelijk doordat Ierse Whiskey drie maal gedestilleerd wordt en niet geëest. De enige uitzondering hierop is de Connemara whiskey die wel met turf wordt geëest en maar tweemaal wordt gedestilleerd. Het is één van de belangrijkste export producten van Ierland. Merken als Jameson, Bushmills en Paddy worden over de hele wereld verkocht. Een vreemde gewaarwording is echter wel dat de meeste Ieren als ze op vakantie zijn geweest deze zelfde whiskey weer mee terug nemen Ierland. Dit heeft alles te maken met de hogere accijnzen in het land.
De meeste whiskey stokerijen in Ierland zijn te bezichtigen. Zo kan men in Dublin een bezoek brengen aan de The Old Jameson Distillery. Tijdens deze groots opgezette rondleiding neemt een gids je mee langs alle onderdelen van het whiskey stoken. Hier leer je dat één van de belangrijkste ingrediënten van de whiskey het water is. Tijdens de rondleiding worden er vrijwilligers gevraagd, geef je hiervoor op en je mag deelnemen aan mini whiskeyproeverij. Aan het einde van de rondleiding krijgen alle deelnemers nog een proefglaasje Jameson. Hierna belandt je in de Jameson giftshop waar men allerlei Jameson prullaria kan kopen en natuurlijk de verschillende soorten Jameson. Een bijzondere variant die alleen hier verkocht wordt is de Jameson Distillery Reserve.